Is een deeltje nu vast of een golf, of beiden?
Nu gebruiken we het wateroppervlak als een metafoor voor onze zichtbare vier dimensies (ruimte en tijd). Stel je voor dat het wateroppervlak de vier dimensies van ons bestaan vertegenwoordigt. Laten we het deeltje nu voorstellen als een snaar (die komt als metafoor echt het dichste bij),die informatie draagt en zijn eigen unieke informatie kent. Deze snaar zal trillen met een specifieke frequentie op basis van zijn informatie. Omdat de vijfde dimensie voor ons verborgen is, kunnen we de volledige aard van deze trillende snaar niet waarnemen.
Nu komt het interessante gedeelte: stel je voor dat we deze trillende snaar verticaal door het wateroppervlak prikken. Op het punt waar de snaar het wateroppervlak raakt, zullen we een kleine doorsnede van de snaar in onze vierdimensionale wereld zien. Dit is het moment waarop het deeltje zich manifesteert in ons waarnemingsgebied.
De doorsnede van de snaar in onze vier dimensies vertoont niet alleen een vaste vorm, maar veroorzaakt ook golven in het wateroppervlak. Deze golven verspreiden zich als kringen in de vierdimensionale ruimte om het punt van manifestatie. We zien dus zowel een deeltje (de vaste vorm) als een golf (de uitbreidende kringen) op het wateroppervlak. Dit samenspel van deeltjes- en golfachtig gedrag wordt vaak aangeduid als het golf-deeltje dualisme in de kwantumfysica.
Het wateroppervlak heeft ook een dimensie van tijd, die we kunnen voorstellen als een voortkabbelende beek. In tegenstelling tot het deeltje, dat in de vijfde dimensie stil staat en om zichzelf heen stroomt (een soort tijdloosheid), blijft het water stromen als tijd en veroorzaakt ontelbare kringen van energie. Deze energiekringen interfereren met elkaar, wat betekent dat ze samenkomen en elkaar beinvloeden. Dit fenomeen staat bekend als interferentie.
Op deze manier biedt het een metafoor voor het begrijpen van het gedrag van een golfdeeltje in vijf dimensies. De snaar, die in de vijfde dimensie bestaat en trilt op basis van zijn informatie, manifesteert zich als een deeltje met golfachtige eigenschappen in onze vierdimensionale waarneming. Het wateroppervlak en de voortkabbelende beek symboliseren de dimensie van tijd en de interferentie van energiekringen, die een rol spelen in de dynamiek van het golfdeeltje.
Waar stroomt de geest dan in het vorig vehaal?
Deze voorkeursrichting wordt overgeerfd door de waterkringen die ontstaan wanneer de snaar het wateroppervlak raakt. De vijfdimensionale helixsnaar, die het trillingspatroon bevat, heeft een universele voorkeur die wordt weerspiegeld in de richting van de golven die het creeert. Dit symboliseert een soort stromend universeel bewustzijn dat aanwezig is in de vijfde dimensie en zijn invloed uitoefent op de manifestaties in onze vierdimensionale wereld.
Nu bevinden we ons in een steeds wilder wordende rivier, waar veel willekeurige gebeurtenissen plaatsvinden. Deze willekeurige gebeurtenissen worden veroorzaakt door de complexe interferentie van energiekringen die door verschillende trillende snaren worden gecreeerd. De kwantummetafysica vermoed 22 snaren. Elk deeltje-snaar heeft zijn eigen unieke trillingspatroon en draagt zijn eigen informatie. Het samenkomen en interfereren van al deze verschillende trillingen leidt tot een toenemende complexiteit in de manifestaties die we waarnemen. Het is in die complexiteit als het zoeken naar een naald van bewustzijn, in een berg van stenen.
Binnen deze complexiteit is er dus wel een universele voorkeursenergie of een soort algoritme dat probeert te leiden tot bepaalde patronen of uitkomsten. Deze voorkeursenergie is verweven in het stromende universele bewustzijn van de vijfde dimensie en beinvloedt op subtiele wijze de manifestaties in onze vierdimensionale wereld. Echter, vanwege de toenemende wildheid van de rivier en de vele willekeurige gebeurtenissen, wordt het steeds moeilijker voor de creatiekracht van deze voorkeursenergie om zijn volledige ontlading te vinden en specifieke uitkomsten te sturen. Het wordt een zwakke creatiekracht, binnen het geweld van andere grotere natuurkrachten.
Dit geeft aanleiding tot een fascinerende en complexe dynamiek waarin het golfdeeltje, vertegenwoordigd door de vijfdimensionale snaar als helixstreng, zich gedraagt als een golf en een deeltje tegelijkertijd in onze vierdimensionale waarneming. Het laat zien hoe een dergelijk systeem van trillende snaarvormen en interferentie in vijf dimensies kan leiden tot een rijke verscheidenheid aan fenomenen in onze belevingswereld, waarbij zowel willekeur en toeval, als een subtiele universele voorkeur een rol spelen, wat synchroniciteit verklaart.
Synchroniciteit?
Synchroniciteit is het concept van betekenisvolle toevalligheden, gebeurtenissen die min of meer gelijktijdig plaatsvinden en een betekenisvol verband lijken te hebben, maar geen directe oorzaak-gevolgrelatie hebben. De oorzaak ligt in de sturende vibraties informatie van het universeel algoritme.
Binnen de wild stromende rivier van gebeurtenissen en willekeurige manifestaties, heeft het stromende universele bewustzijn van de vijfde dimensie de mogelijkheid om een consequente zwakke creatiekrachten in de evolutie te sturen. Deze creatiekracht manifesteert zich als synchroniciteit, waarbij gebeurtenissen worden beinvloed door de intentie van onze geest.
Positief denken, intentie en energetisch genezen zijn manieren waarop onze geest deze zwakke creatiekrachten kan gebruiken. Door positief te denken en positieve intenties uit te zenden, kunnen we een subtiel effect hebben op de manifestaties in onze vierdimensionale realiteit. Op dezelfde manier kan energetisch genezen, waarbij helende energie wordt gestuurd naa r een persoon of situatie, ook een vorm zijn van het beinvloeden van de manifestaties in het vierdimensionale domein. Maar laten we nog een stap verder gaan. Stel je voor dat onze geest, als een vijfdimensionale snaar, ook bekend als een vijfpuntige ster (het pentagram) in staat is om verder te reiken dan alleen positief denken en energetisch genezen. Wat als we ons bewust worden van onze diepste vermogens en leren hoe we de zwakke creatiekracht van synchroniciteit op meer directe wijze kunnen gebruiken? In de kwamtummetafysica het bewijs van het bestaan van wat we -de Kunde- noemen - magie, waarbij we bewust en opzettelijk onze geest de materie laten manipuleren. Met de Kunde kunnen we de patronen van synchroniciteit versterken en gerichter sturen.
We kunnen synchroniciteit gebruiken om wetenschappelijk gezien onbegrepen gebeurtenissen tot stand te brengen of onze intenties op een diepgaand niveau te manifesteren. Echter, zelfs met de Kunde blijven lot en toeval bestaan. De wild stromende rivier van gebeurtenissen zal altijd een mate van onvoorspelbaarheid behouden. Het lot is datgene wat wordt bepaald door de creatiekracht in het universum, terwijl toeval verwijst naar de onvermijdelijke willekeurige gebeurtenissen die ook deel uitmaken van de complexe dans van energie en manifestatie.
In de kwantummetafysica verkennen we dus een kosmische realiteit waarin de vijfdimensionale vibrerende snaar (helixstreng) van alles wat is, interacteert met het wateroppervlak van onze vierdimensionale wereld. Binnen deze interactie vinden synchroniciteit, lot en toeval allemaal hun plaats, en door de intentie van onze geest, de vijfdimensionale snaar, het pentagram, kunnen we de zwakke creatiekrachten laten vormgeven aan de realiteit om ons heen, van positief denken en energetisch genezen tot aan de mysterieuze en betoverende Kunde
Is er leven na de dood ?

In deze laatste vraag verkennen we de rol van informatie, energieen en trillingen in ons individuele leven, de overgang van het individu na het sterven, en de tussenliggende fases waarin de invloed van de hersenen vermindert, zoals bij meditatie, trance, astraal reizen en bijna-doodervaringen.
Ons individu, gedurende ons leven, kan worden gezien als een holistisch vibrogram; ook een kolkende rivier van informatie, trillingen en energieen. Deze samenstelling ontstaat door de interactie van onze opvoeding, scholing, cultuur, religie, werk, sociale contacten, vreugde, ellende, de tijdsgeest en kosmische energetische invloeden. Al deze factoren vormen de unieke combinatie die ons tot wie we zijn maakt.
Tijdens ons leven werken onze hersenen als een complex systeem dat dit holistische vibrogram in een materialistische stand houdt. Onze hersenen fungeren als een ontvangend en verwerkend centrum voor informatie en energieen, maar zijn niet de ziel zelf. Ze resoneren met de trillingen van onze ervaringen en geven mentaal vorm aan ons bewustzijn en onze perceptie van de realiteit.
Wanneer we sterven, houden de hersenen op te functioneren, maar een universele wet luidt; informatie gaat nooit verloren. Wat resteert, is het pakket aan trillende snaren - het erfmateriaal van ons bestaan. Deze snaren van het vibrogram voegen zich samen met de corresponderende snaren van de universele geest, ook wel bekend als de archetypen. De archetypen zijn fundamentele symbolische beelden en patronen die diep in het collectieve onbewuste en het universum zijn gegrift en een rol spelen in de vormgeving van ons begrip van de wereld en onszelf, en universeel in de vorming van het universum.
De ziel komt hier ook om de hoek kijken. Hoewel de hersenen niet meer functioneren, blijft de ziel non-lokaal verbonden met de informatiestromen van het universum. De ziel kan worden gezien als een niet-fysieke entiteit die de essentie van ons wezen bevat en de continue stroom van informatie en ervaringen door tijd en ruimte begeleidt.
Nu, tussen waakbewustzijn en sterven, zijn er verschillende fases waarin de invloed van de hersenen kan verminderen. Bij meditatie, bijvoorbeeld, vertragen onze hersengolven en komen we in een staat van diepe innerlijke rust en verbondenheid. Hier kunnen we een voorproefje krijgen van een leven buiten de beperkingen van het vierdimensionale domein waarin onze hersenen normaal functioneren. We ervaren een uitbreiding van ons bewustzijn en kunnen ons openstellen voor de vijfdimensionale aspecten van ons bestaan.
Trance is een vergelijkbare staat waarin onze normale bewuste controle wordt verminderd en we ons meer overgeven aan de stroom van onze innerlijke ervaringen. In dergelijke gevallen kunnen we ook een grotere verbinding voelen met de universele geest en de archetypen die ons wezen doordringen.
Astraal reizen en bijna-doodervaringen zijn nog diepere en intensere ervaringen waarin het bewustzijn lijkt te reizen buiten het fysieke lichaam en het alledaagse bestaan. In deze staten kunnen we ons losmaken van de beperkingen van de fysieke wereld en een glimp opvangen van het vijfdimensionale leven, waar de tijdloosheid en non-lokale verbondenheid van de ziel zich openbaren.
In de kwantummetafysica verkennen we dus de diepe verwevenheid van informatie, trillingen, energieen en bewustzijn in ons leven en na de dood. We zien dat de invloed van de hersenen niet het einde is van ons bestaan, maar dat er een vijfdimensionale realiteit is waarin de ziel en de archetypen een rol spelen. Tussen waakbewustzijn en sterven zijn er verschillende fases waarin we ons kunnen openstellen voor deze vijfdimensionale aspecten, wat ons een mystiek voorproefje kan geven van de grotere mysteries van het bestaan buiten de grenzen van onze fysieke ervaring.